Boeroes: een familiegeschiedenis van witte Surinamers

Karin Sitalsing, schrijfster en journalist heeft een nieuw boek gepubliceerd: Boeroes: een familiegeschiedenis van witte Surinamers.

In 1845 kwamen zo’n vijftig arme Nederlandse boerengezinnen aan in Suriname. De kolonisten stonden onder leiding van dominee Arend van den Brandhof, een dominee uit Elst. Vruchtbare grond, ruimte, woningen, vee: alles zouden deze kolonisten krijgen. Maar toen ze aankwamen op de verlaten plantage Voorzorg (een voormalige lepra-kolonie) aan de rivier de Saramacca was er niets, behalve moeras, muggen en allesverzengende hitte. Er waren zelfs nauwelijks goede woningen om in te gaan wonen. Slechte voorbereiding en matige kennis van het land zorgden voor nog meer problemen. Daarnaast had de Surinaamse elite van planters geen belang bij de immigratie: stel dat deze Hollandse boeren ook zonder slaven winstgevend landbouw konden bedrijven, dan was het economische argument voor slavernij aantoonbaar niet geldig. Het was de tijd waarin de slavernij in omliggende landen was afgeschaft, maar dat er in Suriname nog werd vastgehouden aan deze wrede praktijk.

Binnen een halfjaar was de helft van de immigranten overleden, mogelijk o.a. aan de ziekte tyfus. De 167 overlevenden trokken naar Paramaribo en omgeving. Daar ontwikkelden ze zich tot succesvolle boeren tot op de dag van vandaag.

In de loop der generaties zijn de Nederlanders van toen Surinamers geworden, en een deel van hen is teruggekeerd naar Nederland, onder wie de moeder van Karin Sitalsing. De schrijfster gaat op zoek naar het verhaal van haar voorouders, “witte Surinamers” die bekendstaan als “Boeroes”. Boeroe betekent “boer” in het Sranan Tongo (Surinaams). Haar familiegeschiedenis is er één van een buiten Suriname weinig bekende Surinaamse bevolkingsgroep die zich overal weet aan te passen, maar daardoor misschien wel nergens helemaal thuis is.

Het boek kunt u o.a. bestellen bij Bol.com

Tip: Bekijk drie videos over de geschiedenis van de Boeroes op SurinameVideo!